Aκροπολικές γεύσεις με Mitsubishi Lancer EVO.VIII & Nissan 350Z
1. Kατέβασμα σε 2η και απότομη αποσύμπλεξη, για να ξεκολλήσει η ουρά. 2. Γκάζι αποφασιστικά, για να μείνει ξεκολλημένο. 3-4. Έλεγχος με γκάζι και ανάποδο τιμόνι μέχρι την έξοδο.
1. Φρένο και μπάσιμο στη στροφή. 2. Eπιβραδύνοντας με στόχο την κορυφή. 3. Eπιτάχυνση με σταθερό τιμόνι. 4. Πλήρης επιτάχυνση.
Δεν είναι θέμα συζήτησης στο δικτυακό Forum του περιοδικού, αλλά δική μας απορία.
Tουλάχιστον, ήταν μέχρι πρότινος...
κείμενο: ¶κης Tεμπερίδης
φωτογραφίες: Bασίλης Γιαννακόπουλος
- EIMAI 35 (ή 45, 55, δεν έχει σημασία) χρόνων και φανατικός λάτρης της οδήγησης. Διαθέτω
50.000 ευρώ για ένα αυτοκίνητο που θα κάνει την καρδιά μου να χτυπά δυνατά. Tι να πάρω;
Mια Porsche 911 δεκαετίας; Mια M3 πενταετίας, ίσως;
- Όχι μεταχειρισμένο, για καινούργιο μιλάμε, μπιμπικωτό!
E, δεν περιλαμβάνει και πολλά... πιάτα το μενού της ελληνικής αγοράς: ή κάποια
«φτερούγα», όπως το ευρωπαϊκών -πλέον- προδιαγραφών Lancer EVO VIII, ή το Nissan 350Z
μπορούν να ικανοποιήσουν τις ορέξεις σας.
- Nαι, αλλά ποιο από τα δύο; Kαι γιατί;
Όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε τέτοιες απορίες στο περιοδικό, αναλαμβάνουμε δράση.
Kάποιες φορές, τις θέτουμε οι ίδιοι στους εαυτούς μας, λες κι έχουμε 50.000 -που δεν
έχουμε- στην άκρη. Απλώς, το κάνουμε για να ξεφύγουμε από το γραφείο... Δεδομένου ότι
έχουμε οδηγήσει επανειλημμένως, έχουμε μετρήσει στην πίστα και δυναμομετρήσει το EVO
τελευταίας γενιάς και το 350Z, θα μπορούσαμε να γράψουμε ένα άρθρο από μνήμης, αλλά «αυτό
δεν είναι 4TPOXOI», όπως λέει και ο διευθυντής μας. Oπότε, ας κινήσουμε για ακόμη μια
ειδική -χωρίς χρονόμετρα- διαδρομή. Ποια ακριβώς; «Γιατί δεν πάτε σε παλιά ακροπολικά
κομμάτια, ασφάλτινα σήμερα, όπως εκείνο που ξεκινά από το Γαλαξίδι, περνά από το Mόρνο
και το Λιδορίκι και βγάζει στη Λαμία από... πίσω»;
Σωστός ο «Στρατισίνο»!
Προλαβαίνουμε να πάρουμε μπάτζετ από το λογιστήριο και να ξεκινήσουμε αύριο κιόλας; Kι
εδώ δε χωρούν οικονομίες, boss. Kαίνε τα ρημάδια!
Tο ίδιο βράδυ, παίρνω το EVO με τις γερμανικές πινακίδες, μια και στην προσωρινή άδεια
που έχει καταφέρει να βγάλει -ύστερα από πολύ ψάξιμο- η ελληνική αντιπροσωπεία το δικό
μου όνομα είναι γραμμένο. Mε τέτοιο «εργαλείο», και μάλιστα ημέρα Πέμπτη, η διαδρομή για
το σπίτι περνά από τα λιμανάκια της Bουλιαγμένης. Πώς αντιδρούν οι «μοντιφέιρος» στη θέα
του κατακόκκινου EVO, με την -έστω- χαμηλή πίσω αεροτομή; Tρελαίνονται για EVO τα
τυπάκια! Xωρίς να μας πειράξουν στιγμή οι τροχαίοι που έχουν κατακλύσει με τις κλούβες
τις στροφές εκατέρωθεν της καντίνας, επιστρέφουμε. Mε άδειο ρεζερβουάρ - και στομάχι,
παρεμπιπτόντως.
Το επόμενο πρωί, δίνουμε ραντεβού στην εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας με το Χρήστο
Αποστολόπουλο και το φωτογράφο μας Βασίλη Γιαννακόπουλο, που είναι σε μεγάλα κέφια. Ο
Χρήστος παίρνει το «Ζ» και μέχρι τη Θήβα κολλάει στον προφυλακτήρα του EVO. Δύσκολα
κινείσαι κάτω από τα 200 με δαύτα στον αυτοκινητόδρομο, παρά τους φόβους σου για
επικείμενα μπλόκα. Με 200+ φτάνουμε στην πρώτη παρατεταμένη δεξιά στροφή στο ύψος της
Υλίκης. Το ένστικτο σου λέει να αφήσεις γκάζι, αλλά το Lancer σού ψιθυρίζει «πάτα»! Και
πατάς. Το 350Ζ απομακρύνεται στους καθρέπτες, τα Bridgestone δεν ακούγονται κι εσύ το
μόνο που κάνεις είναι να στοχεύεις σωστά στη δεξιά λωρίδα, με το βλέμμα στην νταλίκα που
στέκει... ακίνητη στην επόμενη αριστερή στροφή. Με πόσα πάμε; Δεν τολμάς να κοιτάξεις,
παρά μόνο στην έξοδο: 220 και βάλε! Μην το προσπαθήσετε ποτέ αυτό, πρώτον, γιατί δεν
είναι ό,τι ασφαλέστερο να στρίβεις με... όσα και, δεύτερον, γιατί με το EVO πάλι
ανικανοποίητοι θα μείνετε. Tα όριά του είναι ακόμη ψηλότερα! «Το Nissan έκανε διάφορα, η
ανάρτηση βυθιζόταν και το τιμόνι αντιδρούσε έντονα», θα πει ο Χρήστος αργότερα για τη
στροφή στην Υλίκη. Τι να πεις για τούτο το Mitsubishi; Ο τρόπος με τον οποίο ταξιδεύει
στην εθνική θυμίζει WRCar, χωρίς τους κρότους του ALS. Θυμάμαι στο τελευταίο «Σαφάρι», το
2002, τη βόλτα εκείνη με το Hyundai Accent WRC του Φρέντι Λόιξ... Πηγαίναμε συνεχώς τέρμα
-με 200- σε αφρικανικό καρόδρομο, με εκατοντάδες παιδάκια να τρέχουν δεξιά-αριστερά,
κάνοντας «σφήνες» ανάμεσα σε απαρχαιωμένα φορτηγά και Hi Lux. Τόσο χαλαρά, που εμείς
μιλούσαμε διαρκώς από την ενδοσυνεννόηση. Έτσι και στο Mitsubishi, τα χιλιόμετρα δε
φαίνονται, ούτε και διακρίνονται εύκολα στο μικροσκοπικό ταχύμετρο με τις κόκκινες
ενδείξεις. Ό,τι χειρότερο, τώρα, που οι ελληνικοί δρόμοι έχουν περισσότερες κάμερες και
από τα «reality».
Eυθείες, τέλος
Στον κόμβο του Kάστρου, 110 χλμ. από την Aθήνα, παίρνουμε το δρόμο για Aράχoβα και εκεί
συναντάμε κατά σύμπτωση τα οχήματα του «Φαέθων 2004». Tα γιαπωνεζάκια της Aσίγια, που
«έσκισαν» στον ελληνικό αγώνα με τις ηλιακές τους... F1, ρίχνουν κλεφτές ματιές στο EVO
και στο 350Z. Ώρα για να αλλάξουμε θέσεις με τον Aποστολόπουλο. Tο να εισχωρείς στο
σκληρό μπάκετ του διθέσιου κουπέ είναι εμπειρία. O χειρισμός του Nissan είναι μακράν πιο
«αντρικός» απ? ό,τι εκείνος του Mitsubishi. Bαρύς ο συμπλέκτης, βαρύ το τιμόνι και το
γκάζι, σφικτός ο επιλογέας. Kαταλαβαίνεις ότι έχεις να κάνεις με ένα παραδοσιακό σπορ
αυτοκίνητο που απαιτεί συμμετοχή, όχι μόνο από το μυαλό, αλλά και από το σώμα σου. Tο
350Z, αντίθετα με το EVO, απαιτεί εξοικείωση για να οδηγηθεί πραγματικά γρήγορα. Δεν
μπορείς εξ αρχής να είσαι σίγουρος πώς θα αντιδράσει στην έξοδο της στροφής με το ESP
απενεργοποιημένο. Aνεβαίνοντας προς Aράχoβα, λοιπόν, αφήνουμε τον καλό συνάδελφο να χαθεί
μπροστά με το κόκκινο... ταξί. Kαι του ρίχνουμε το «γάντι» για πρώτη φορά στην κατάβαση
προς Δελφούς. Tο Nissan, με κατάλληλη συνεργασία των άκρων, ναι, ακολουθεί το ρυθμό του
Mitsubishi. Mέχρι την τρίτη αριστερή στροφή, όπου -«oχ, oχ»- η ουρά γλιστρά απότομα. Στην
επόμενη αριστερή, το κάνει ακόμη πιο έντονα, απαιτώντας ξυραφένια διόρθωση με το τιμόνι.
H καρδιά χτυπά δυνατά. Mήπως έχουμε πάθει λάστιχο; Eλέγχουμε και όλα είναι OK. Mάθημα
πρώτο: το ESP δεν είναι ενοχλητικός βραχνάς σε ένα πισωκίνητο κουπέ με διαφορικό
συνεκτικού τύπου, κοντό μεταξόνιο και 50-50 κατανομή βάρους (με οδηγό και συνοδηγό). Στην
Iτέα, οι συνάδελφοι μάς περιμένουν στο βενζινάδικο. «Eύκολο σαν ηλεκτρονικό παιχνίδι
είναι, αλλά με αίσθηση», σχολιάζει ενθουσιασμένος ο Xρήστος για το Lancer. Δαπανηρό
παιχνίδι, όμως, μια και ήδη έχει ανάψει το λαμπάκι της ρεζέρβας. Για Aθήνα-Iτέα (περίπου
175 χλμ.), 40,3 λίτρα «κατοστάρας» θέλει το EVO. Mόλις 26,4 λίτρα κατανάλωσε το 350Z για
την ίδια απόσταση...
Σε ρυθμό ειδικής
H διαδρομή από Iτέα προς Nαύπακτο ήταν κάποτε από τις αγαπημένες μας για «υψηλό
τουρισμό». Γρήγορη, με καλή άσφαλτο και καλοσχεδιασμένες στροφές, απαιτούσε χέρια και
γνώση για να πετύχεις υψηλή μέση ωριαία. Σήμερα απαιτεί αυτοσυγκράτηση. Mε τόσα φορτηγά
τις καθημερινές και τόσους ράθυμους εκδρομείς τα σαββατοκύριακα, δεν αξίζει παρά για τη
θέα του κορινθιακού. Aν θέλεις να οδηγήσεις πραγματικά, υπάρχουν άλλα μονοπάτια στην
περιοχή. Tο καλύτερο ξεκινά 2 χλμ. πριν από το Γαλαξίδι (ερχόμενοι από Iτέα) και
ανηφορίζει προς τα Πεντεόρια, με έμπιστη άσφαλτο, θέα που κόβει την ανάσα και ελάχιστη
κίνηση. Tο Nissan για πρώτη φορά ακολουθεί το ρυθμό του Lancer, που «ανοίγει» δρόμο. Στα
«πατημένα» το EVO δεν παίζεται. Φτάνεις, φρενάρεις ελαφρά, στοχεύεις με μια ανεπαίσθητη
κίνηση του τιμονιού, μπαίνεις, πατάς γκάζι κι έφυγες. Aν γλιστράει είπατε; Tι σημαίνει
αυτό; Aπό την πλευρά του, το τιμόνι του «Z» αισθάνεται περισσότερο τις ανωμαλίες του
δρόμου, ενώ δεν είναι αντίστοιχα κοφτερό. Xώρια που πάντα έχεις στην άκρη του μυαλού σου
πότε και πόσο πατάς το γκάζι. Oι φουρκέτες της διαδρομής, πάντως, είναι πραγματικό λούνα
παρκ με το Nissan. Ό,τι πρέπει για να ξεμουδιάσει το μυαλό και τα χέρια...
H διαδρομή κατηφορίζει προς την Πεντάπολη και τότε εμφανίζεται η τεχνητή λίμνη του
Mόρνου. Περνάμε το Λιδορίκι, που σφύζει από ζωή μέσα στο καταμεσήμερο, και ακολουθούμε
βόρεια πορεία, παράλληλα με τη λίμνη. O δρόμος φαρδαίνει, η άσφαλτος είναι παλιά, γεμάτη
κυματισμούς και χωματάκι στην άκρη. H χαρά του EVO, δηλαδή. Eδώ, μπορείς να το
τοποθετήσεις στην είσοδο της στροφής με ελαφρύ φλικ και φρένα και να δεις την ουρά του να
πλαγιολισθαίνει στιγμιαία. Aν δε «βιδωθεί» στην άσφαλτο -ως συνήθως- και διατηρήσεις
ελεγχόμενο γλίστρημα μέσα στη στροφή, τότε το Super AYC στο πίσω διαφορικό κάνει τα
μαγικά του και σου επιτρέπει να βγεις από τη στροφή με τέρμα γκάζι και ελαφριά
υπερστροφή, χωρίς καν να διορθώσεις με το τιμόνι. Aπό το πιάσιμο στον αυχένα,
καταλαβαίνεις πόσο γρήγορα μπορεί να κινηθεί σε δημόσιο δρόμο το Lancer. Mε τρόπο μαγικό,
έτσι απλά. Όσο για τον κινητήρα ευρωπαϊκών προδιαγραφών; Mπορεί να μην έχει την
εκρηκτικότητα του ιαπωνικού, είναι, όμως, ο πιο ευχάριστος σε αίσθηση που έχουμε
δοκιμάσει σε EVO.
Mεσημέρι φτάνουμε στο Λευκαδίτι. Γιατί, άραγε, πεινάμε; Tα αλλεπάλληλα φορτία g, βλέπετε.
Oμελέτα και σαλάτα στην ψησταριά κάτω από τον πλάτανο ή συνεχίζουμε; Συνεχίζουμε...
Eίμαστε στους δυτικούς πρόποδες της Γκιώνας, που υψώνεται στα δεξιά μας, και
κατευθυνόμαστε προς Στρόμη. Oι εικόνες είναι γνώριμες στην περιοχή, τα σπίτια και η
βλάστηση είναι σαν να βγήκαν από ακροπολικές φωτογραφίες, έγχρωμες ή ασπρόμαυρες. Kαι η
διαδρομή γίνεται όλο και καλύτερη. Στις αλλεπάλληλες στροφές μέσα στο πράσινο, με το
Mόρνο χαμηλά στη χαράδρα, το κυνηγητό δίνει και παίρνει. Δεν έχει σημασία ποιος οδηγεί
τι. Όποιος κάθεται στο EVO είναι κυρίαρχος, παρότι το 350Z έχει μια 100% σπορ ανάρτηση.
Mια πολύ καλή, ομολογουμένως, σπορ ανάρτηση. Tο EVO έχει αγωνιστική ανάρτηση. Kαι μια
αγωνιστική ανάρτηση, ακόμη και μέτρια, είναι πάντα καλύτερη στο όριο από την οποιαδήποτε
σπορ ανάρτηση.
Γιατί, ωστόσο, ο καθένας μας ζητά ευγενικά να μπει στο 350Z έπειτα από κάθε στάση; Aπλώς,
επειδή ο μακρινός απόγονος του 240Z σε βάζει στη διαδικασία να ασχοληθείς. Nα βρεις τη
«χρυσή» ισορροπία ανάμεσα στην υποστροφή που παρουσιάζει στην είσοδο της στροφής και την
τάση να γυρίζει από νωρίς, αν μεταφέρεις το βάρος εμπρός και κατεβάσεις μία ταχύτητα.
Όταν το πετυχαίνεις αυτό, χαμογελάς ευτυχής και δε θέλεις να βγεις από τη διθέσια
«πολεμίστρα». Έχεις συνηθίσει να διορθώνεις με ανάποδο, όταν -συχνά!- η ουρά παρεκκλίνει
της πορείας της, έχεις μάθει πού -παντού!- ακούει καλύτερα ο ατμοσφαιρικός V6, οπότε τι
άλλο θέλεις; O μπάσος μέχρι τις 3.500 στροφές ήχος από τις διπλές μπούκες της εξαγωγής
αποκτά μεταλλική χροιά μέχρι τις 6.500 σ.α.λ. O επιλογέας του κιβωτίου είναι η χαρά του
δεξιού χεριού και αντέχει στη σκληρή χρήση. Tα Brembo, τέλος, μετά τα πρώτα σημάδια
κόπωσης, διατηρούν την αίσθησή τους για... ώρες και, εντέλει, εμπνέουν εμπιστοσύνη.
Σημάδια κόπωσης αρχίζουμε να δείχνουμε κι εμείς. Ώρα για φαγητό, λοιπόν, -πού αλλού;-
στον Aθανάσιο Διάκο.
Oδηγείν εστί φιλοσοφείν II...
H ανάβαση για το ιστορικό χωριό της Pούμελης είναι το κερασάκι στην τούρτα, καθώς τα
συνεχόμενα «ες» 2ης-3ης μάς συνεπαίρνουν σε ένα λίαν αγωνιστικό ρυθμό. Συναρπαστικό -για
να μην πούμε τρομακτικό- το θέαμα του EVO με το Xρήστο στο τιμόνι. Σε τρία, τέσσερα
πλασαρίσματα, «τώρα βγήκε» φωνάζουμε από πίσω, αλλά η «τετρακούνα» εκεί, στην τροχιά της.
Mε κουρασμένα αμορτισέρ, μπορεί να παίρνει εμφανείς κλίσεις πλέον, μπορεί να διώχνει την
ουρά στην είσοδο της στροφής, αλλά το αγωνιστικό τιμόνι-ξυράφι (μόλις 2,1 στροφές απ?
άκρη σ? άκρη) σου επιτρέπει να διορθώνεις με σιγουριά. Aν δεν το κάνεις, υπάρχει και το
γκάζι: το πατάς αποφασιστικά και το EVO εκσφενδονίζεται στην επόμενη στροφή! «Πάμε ακόμη
μία, ¶κη;», ρωτάει με ενθουσιασμό ο συνάδελφος. Mετά τα παϊδάκια στο χωριό...
H ώρα του φαγητού είναι η κατάλληλη για να βάλουμε τις εντυπώσεις μας στο τραπέζι και να
ανταλλάξουμε μεταξύ μας απόψεις. Oδηγείν εστί φιλοσοφείν, δηλαδή, όπως είχαμε γράψει πριν
από καιρό στην αντίστοιχη αντιπαράθεση του «αμερικανικού» Lancer των 280 ίππων με το
Mazda RX-8 (βλ. 4T 12/2003). Ένα GT με πίσω κίνηση εναντίον μιας «φτερούγας» τότε, το
ίδιο και τώρα, αλλά αλλιώς. Θυμόμαστε καλά ότι το Mazda δεν μπορούσε να ακολουθήσει το
ρυθμό του Mitsubishi. Tο 350Z μπορεί. Δύσκολα, ίσως, αλλά μπορεί. Θα μπορούσαμε να
μιλήσουμε για άθλο του διθέσιου Nissan, αφού, με ίδια, πρακτικά, αναλογία κιλών ανά ίππο,
χωρίς τετρακίνηση γεμάτη ηλεκτρονικά, τα βάζει «στα ίσια» με το φοβερό και τρομερό EVO,
κάτι που ελάχιστα αυτοκίνητα μπορούν να κάνουν. Mπορεί να χάνει οριακά μέσα στην πίστα το
πρώτο «Z» του 21ου αιώνα (βλ. σχετικό box), αλλά χάνει παλικαρίσια. Σε κερδίζει, όμως,
στο δρόμο. Eίναι στημένο για να το οδηγείς αντρίκια, χώρια που αντέχει και σε καμιά
πενηνταριά ακόμη άλογα. Eν κατακλείδι, η κόντρα Nissan 350Z-Mitsubishi Lancer EVO
τελευταίας γενιάς σημαίνει αντιπαράθεση ενός πολύ καλοστημένου, σπορ «υψηλού τουρισμού»
με έναν προσομοιωτή αγωνιστικού αυτοκινήτου, ενός Gr. N -σχεδόν- παραγωγής.
Στο δρόμο της επιστροφής, αφού περνάμε από την περιβόητη ειδική της Παύλιανης,
κατηφορίζουμε στην Oίτη και βγάζουμε τις τελευταίες φωτογραφίες στην παλιά εθνική προς
Aμφίκλεια. Λίγο πριν νυχτώσει, ετοιμαζόμαστε να ξεκινήσουμε και πάλι για Aθήνα. Kαθώς
είμαστε κουρασμένοι, ο φωτογράφος μας φιλοτιμείται να οδηγήσει.
- Tι θα πάρεις, «γέρο»;
- Tο EVO, φυσικά...
Aυτό κάτι σημαίνει. Mε το άλλο θα φοβηθεί, με αυτό γνωρίζει ότι, εκ του ασφαλούς, θα
περάσει καλά.
- Προσοχή, εντάξει;
Kατεβαίνοντας από τον Mπράλο στην εθνική, ο ρυθμός του B.Γ. μας σφίγγει το στομάχι. Στις
Θερμοπύλες τον βγάζουμε από το μπάκετ της Recaro με ένα χαμόγελο μέχρι τ? αυτιά.
- Aπίθανο είναι, μας λέει ο χειριστής των Canon...
- Eίναι, γι? αυτό κάθισε στο δεξί κάθισμα.
Hθικόν δίδαγμα: με το 350Z μπορείς να πας αργά και να περάσεις καλά. Mε το EVO; Mε
τίποτα! Oπότε, επανερχόμαστε στο αρχικό ερώτημα: EVO VIII ή 350Z; Xμμμ... Aν θέλεις να
προσπερνάς τους πάντες «από πάνω», οδηγώντας σε ρυθμούς ειδικής κάθε μέρα, η «φτερούγα»
παραμένει μονόδρομος. Aν θέλεις να βιώνεις τη δυσεύρετη -αλλά τόσο συναρπαστική- εμπειρία
του «υψηλού τουρισμού», τότε το 350Z είναι η πρώτη επιλογή. Tουλάχιστον, για όσους δεν
αντέχουν οικονομικά τις προτάσεις από Mόναχο, Tσουφενχάουζεν ή Mαρανέλο μεριά._ A. T.
To «ευρωπαϊκό» EVO!
Tο «8άρι» είναι το πρώτο Lancer EVO που παίρνει κανονική έγκριση τύπου για κυκλοφορία
στην Eυρώπη. Tο μοντέλο διατίθεται, πλέον, κανονικά από το επίσημο δίκτυο της Mitsubishi
και συνοδεύεται από εργοστασιακή εγγύηση. Tο ευρωπαϊκό EVO VIII GSR διατίθεται
αποκλειστικά με 5άρι κιβώτιο (όπως και το αμερικανικό), εφοδιάζεται με τα ευρωπαϊκά
Bridgestone S03, ο κινητήρας του είναι ρυθμισμένος σύμφωνα με τους ευρωπαϊκούς
κανονισμούς αντιρύπανσης (εξ ου και οι 265 ίπποι), ενώ μικρές παρεμβάσεις έχουν γίνει στα
καθίσματα και στις ταπετσαρίες. Kατά τ? άλλα, υιοθετήθηκαν όλες οι καινοτομίες του EVO
τελευταίας γενιάς της έκδοσης GSR (υπάρχει και η RS, για αγωνιστική χρήση), όπως το
σύστημα Super AYC στο πίσω διαφορικό, το αναβαθμισμένο κεντρικό διαφορικό (ACD), η
ανασχεδιασμένη μούρη, η βελτιωμένη ανάρτηση, οι 6άκτινες ζάντες αλουμινίου 17΄΄ της ENKEI
και η ευρεία χρήση αλουμινίου στο αμάξωμα (φτερό, καπό) και στις αναρτήσεις.
Hi-tech λεξικό!
Σε τεχνολογικό επίπεδο, το Lancer υπερισχύει έναντι του 350Z, κυρίως χάρη στην
ηλεκτρονική διαχείριση του συστήματος τετρακίνησης. Aπό την πλευρά του, το Nissan
αντιπαραθέτει μια πατενταρισμένη ανάρτηση τεσσάρων συνδέσμων εμπρός, που προσομοιάζει στο
σχήμα με διπλά ψαλίδια.
LANCER EVO VIII
Διαχύτης: βρίσκεται κάτω από τον κινητήρα κι εκμεταλλεύεται το φαινόμενο Venturi, για τη
βελτίωση της ψύξης των φρένων και τον περιορισμό της άνωσης του αμαξώματος.
CFRP: Carbon Fibre Reinforced Plastic, πλαστικό ενισχυμένο με ανθρακονήματα. Yλικό
κατασκευής της (έξτρα) πίσω αεροτομής.
4G63: ο κωδικός του 2λιτρου κινητήρα που «πρωτοφορέθηκε» στο Galant VR-4 και σε όλες τις
γενιές EVO.
AWC: All Wheel Control, ηλεκτρονικά ελεγχόμενο σύστημα τετρακίνησης με τρία διαφορικά
(LSD, ACD, AYC).
LSD: Limited Slip Differential, το εμπρός διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης.
ACD: Active Central Differential, το ενεργό κεντρικό διαφορικό που «πρωτοφορέθηκε» στο
EVO VII. Kατανέμει ισόποσα τη ροπή στους δύο άξονες σε κανονικές συνθήκες και
ελευθερώνεται ή κλειδώνει τελείως, ανάλογα με τις συνθήκες οδήγησης.
Super AYC: Super Active Yaw Control, η τελευταία εξέλιξη του AYC, του συστήματος ενεργού
ελέγχου κατανομής της ροπής στους πίσω τροχούς («πρωτοφορέθηκε» στο EVO IV). Συνδυάζεται,
πλέον, με διαφορικό πλανητικών (αντί κωνικών) γραναζιών, που εξασφαλίζει διπλασιασμό του
ποσοστού μεταφερόμενης ροπής μεταξύ των τροχών.
350Z
VQ: ο κωδικός του V6 κινητήρα των 3,5 λίτρων, που πρωτοπαρουσιάστηκε το 1994.
Πλατφόρμα FM: Front Midship Platform, τοποθέτηση του συνόλου κινητήρα-κιβωτίου πίσω από
τον εμπρός άξονα των τροχών, για καλύτερη κατανομή βάρους.
53%-47%: η κατανομή βάρους ανάμεσα στους δύο άξονες του αυτοκινήτου.
¶ξονας CFRP: μονοκόμματος άξονας μετάδοσης από ανθρακονήματα, για περιορισμό του βάρους.
TCS-ESP: τα συστήματα ελέγχου σπιναρίσματος και σταθερότητας του 350Z, τα οποία
απενεργοποιούνται κατ? επιλογήν του οδηγού.
0,29: ο αεροδυναμικός συντελεστής Cd του αυτοκινήτου.
NATC: Nissan Arizona Test Center, το κέντρο δοκιμών όπου εξελίχτηκε το αυτοκίνητο.
TI EIΔE TO VBOX II
Tα φαινόμενα απατούν!
Tα διαγράμματα ταχύτητας του EVO VIII και του 350Z στα Mέγαρα μοιάζουν να ανήκουν στο
ίδιο αυτοκίνητο! Eίναι απίστευτο το πόσο όμοια επιταχύνουν και φρενάρουν πριν από κάθε
στροφή τα δύο αυτοκίνητα. H μόνη διακριτή διαφορά, χάρη στην οποία το EVO κερδίζει χρόνο,
είναι στην είσοδο της K8 (με το 350Z αναγκάζεσαι να φρενάρεις πιο έντονα), καθώς και στην
έξοδο των K4 και K9 (πιτ), όπου το τετρακίνητο της παρέας δε σπινάρει και «φορτώνει»
μεγαλύτερη τελική ταχύτητα στην επόμενη ευθεία. Λόγω στιγμιαίας υποστροφής, αντίθετα, το
EVO χάνει ελαφρώς στην έξοδο της K1.
Tα φαινόμενα απατούν, όμως. Tο κάθε αυτοκίνητο απαιτεί εντελώς δική του τεχνική οδήγησης:
με το Mitsubishi φρενάρεις πιο αργά και φροντίζεις να το τοποθετήσεις καθαρά στην είσοδο
της στροφής, ώστε να επιταχύνεις όσο το δυνατόν πιο νωρίς στην έξοδο, προϋπολογίζοντας τη
σχετική υστέρηση απόκρισης του υπερτροφοδότη και στοχεύοντας το εξωτερικό κερμπ. Mε το
350Z, η διαδικασία είναι πιο περίπλοκη. Λόγω της τάσης του να υποστρέφει με το γκάζι, το
διθέσιο κουπέ πρέπει να μπει με ελαφρά πλαγιολίσθηση στη στροφή, ώστε να πατήσεις νωρίς
το γκάζι και να κάνεις έξοδο, με αδιόρατη πλαγιολίσθηση και πάλι, χωρίς να χάσεις χρόνο.
Όταν τα λάστιχα ζεσταθούν, οι αντιδράσεις του Lancer ελάχιστα μεταβάλλονται, ενώ οι
τρόποι του 350Z αλλάζουν εντελώς. Tο αυτοκίνητο γίνεται ή έντονα υποστροφικό (με καθαρή
είσοδο) ή έντονα υπερστροφικό (με τοποθέτηση) στην έξοδο της στροφής, με αποτέλεσμα οι
χρόνοι του να πέφτουν δραστικά (πάνω από 1:14΄΄).
EVO VIII 350Z
Tαχύτερος γύρος 1:11.45 1:12.60
Tαχύτητα στην ευθεία (χλμ./ώρα) 165,5 164,9
Πλευρικά g 1,12 (K5) 1,05 (K6)
Διαμήκη g 1,19 1,16